Een vergeten wintergroente, die in Nederland in het wild te vinden is op dijkhellingen en ruderale plaatsen. Gemakkelijk te herkennen aan de gele bloemschermen. De wortels zijn lekker in vele gerechten: geroosterd, gebakken, gegrild, in soep, sauzen… De smaak lijkt op die van anijs en de structuur van de gekookte wortels is verfijnd en zacht. De zaden zijn ook eetbaar en smaken naar dille. Geschikt voor een standplaats in de zon of halfschaduw op losse, kleiige grond. Teel niet op zware klei, want daar kan de wortel zich niet goed in vormen of in doordringen. Oogst pas als de vorst er een paar keer overheen is gegaan. De smaak wordt dan zoeter. Je kunt de wortels gewoon in de grond laten zitten en gedurende de winter telkens oogsten wat je nodig hebt. Zo heb je altijd verse groente ! Je kunt een goede insectenspray tegen aaltjes en mijten maken door een emmer vol fijngehakte bladeren en wortels te vullen met water tot het net onderstaat. Laat dit een nachtje staan en klaar is je insectenspray. Trek handschoenen aan wanneer je oogst: het blad kan bij sommige mensen huidirritatie veroorzaken.

Pastinaca sativa L.